Γονεϊκότητα: Γονιός γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Γεννιέσαι απότομα και απροετοίμαστος… και γίνεσαι σταδιακά και ταξιδεύοντας παρέα με το παιδί…

Γεννιέσαι απότομα γιατί τη στιγμή που έρχεται το πρώτο σου παιδί στη ζωή, αποκτάς μια νέα ταυτότητα και έναν άλλο ρόλο στη ζωή σου. Είναι ένα γεγονός και δεν υπάρχει επιστροφή. Αυτή η νέα ταυτότητα είναι μόνιμη και θα πάρει κιόλας μία κυρίαρχη θέση στη ζωή σου για πολλά χρόνια. Γεννιέσαι γονέας ξαφνικά, χωρίς να ξέρεις τι εστί γονεϊκότητα και επιπλέον, ανέτοιμος. Συνήθως έχεις προετοιμαστεί για τον τοκετό και τον θηλασμό. Δεν έχεις προετοιμαστεί για τις συναισθηματικές αλλαγές που θα βιώσεις μέσα σου, ούτε για τις αναταράξεις που θα προκληθούν στη συντροφική σχέση ούτε για το τι σημαίνει να έχεις ένα μωρό 24/24, ούτε πως επικοινωνείς με ένα μωρό.

Παράλληλα, η ίδια η κοινωνία, οι διαφημίσεις και τα κοινωνικά δίκτυα καθρεφτίζουν την αντίληψη ότι είναι εύκολη η γονεϊκότητα, ότι η οικογενειακή ζωή είναι μόνο χαρά και γέλια και ότι υπάρχουν τέλειοι γονείς.

Το χάσμα που βιώνεις ανάμεσα στην ψεύτικη εντύπωση ότι η γονεϊκότητα είναι εύκολη και τη δύσκολη πραγματικότητα σου προκαλεί ενοχές και ψυχική κόπωση. Γεννιέσαι λοιπόν βιολογικά γονέας μια συγκεκριμένη στιγμή, όμως η αποστολή σου ως γονέας είναι ένα ταξίδι ζωής. Οι προκλήσεις της νέας καθημερινότητας σε φέρνουν γρήγορα αντιμέτωπο με τις ελλείψεις σου και γρήγορα καταλαβαίνεις ότι το γονεϊκό σου ένστικτό δεν φέρνει όλες τις λύσεις και απαντήσεις.

Συνειδητοποιείς ότι η γονεϊκότητα είναι μία δυναμική διαδικασία μάθησης που απαιτεί συνέχεια προσαρμογή, γνώσεις και καινούριες επικοινωνιακές δεξιότητες.

Καταλαβαίνεις ότι πρέπει να μαθαίνεις και να εξελίσσεσαι συνεχώς για να ΓΙΝΕΙΣ γονέας. Και δεν αρκεί να ψάξεις πληροφορίες στα βιβλία και στο διαδίκτυο… Θα χρειαστείς τόλμη για να ταξιδέψεις μέσα σου, να βγεις από την μάχη εξουσίας και να μαθαίνεις από το ίδιο το παιδί…

Το παιδί ξέρει τι κάνει… Θα «πατήσει» καθημερινά τα ‘’κουμπιά’’ σου και θα σου δείξει τελικά τι χρειάζεται να δουλέψεις μέσα σου και πώς να βελτιώσεις τον τρόπο που επικοινωνείς μαζί του.

Ένα παράδειγμα: Το παιδί δεν θέλει να φάει με το πιρούνι αλλά με τα χέρια, σε θυμώνει αυτό και φωνάζεις. Θα αναζητήσεις πληροφορίες και θα ανακαλύψεις ότι είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό και ευεργετικό κιόλας για την ανάπτυξη του παιδιού. Παράλληλα θα ψάξεις μέσα σου για να καταλάβεις γιατί θυμώνεις όταν το παιδί σου τρώει με τα χέρια του και θα συνηδειτοποιήσεις ότι ως μικρό παιδί δεν είχες το δικαίωμα να λερωθείς ούτε να φάς με τα χέρια. Θα μπορείς να αφήσεις πια το δικό σου παιδί να φάει με τα χέρια αν το επιλέξεις, χωρίς να σου προκαλεί τόσο έντονο στρες αφού θα έχεις ‘’δει’’ από πού προέρχεται…

Παρέα, ταξιδεύετε στη ζωή, μαθαίνετε δίπλα δίπλα. Γιατί αν εμπιστευτείς πραγματικά το παιδί σου, θα σου δείχνει κάθε μέρα τον δρόμο για να να γίνεις ένας καλύτερος άνθρωπος. Θα είναι το δώρο του για σένα… γιατί τελικά… είναι το παιδί που δημιουργεί τον γονέα!

Ελένη Βασιλειάδη, συγγραφέας του βιβλίου «Μαμά, μπαμπά μ’ ακούτε;»