Συνέντευξη για το παιδικό βιβλίο “Ο εργασιομανής Τζίτζικας”, με τον συγγραφέα Απόστολο Παπαγεωργίου
γράφει η Ανδριάνα Νικολάου για το cambianews
Καλό μήνα αγαπητοί μου βιβλιοφάγοι!
Η άνοιξη φτάνει στο τέλος της για να τη διαδεχθεί το καλοκαίρι με τη ζέστη και τα φασαριόζικα τζιτζίκια. Ο Αίσωπος με το μύθο του, μας έχει πληροφορήσει πως οι τζίτζικες είναι δεινοί τραγουδιστές μα αρκετά απερίσκεπτοι και ίσως λίγο καιροσκόποι. Το καλοκαίρι τους βρίσκει να τεμπελιάζουν στα κλαδιά των δέντρων και να τραγουδούν χωρίς να σκέφτονται τις συνέπειες του χειμώνα που θα ακολουθήσει.
Οι μέρμηγκες ωστόσο, έχουν εκ διαμέτρου αντίθετη φιλοσοφία. Είναι εργατικοί, συνετοί και προνοητικοί. Όλο το καλοκαίρι δουλεύουν πολύ σκληρά ώστε να συγκεντρώσουν την τροφή τους για τον επερχόμενο χειμώνα.
Το παιδικό βιβλίο: “Ο Εργασιομανής Τζίτζικας” του Απόστολου Παπαγεωργίου είναι το πρώτο πιάτο που σας προτείνω με θέρμη εφόσον επιθυμείτε την κατάργηση των στερεοτύπων. Η έντυπη μορφή του βιβλίου διατίθεται από τις εκδόσεις iWrite με φιλοτεχνημένη εμφάνιση και εικονογράφηση του συγγραφέα Απόστολου Παπαγεωργίου και χρωματική επιμέλεια τις Λυδίας Χατζημάρκου.
Η audio μορφή του βιβλίου περιλαμβάνεται στην πλατφόρμα jukebooks σε μία ζωντανή και άκρως διασκεδαστική αφήγηση από τον ίδιο το συγγραφέα με διάρκεια 5 λεπτά.
Ένα παιδικό βιβλίο με μια γνωστή ιστορία… αλλά αλλιώτικη
Η ιστορία αναδεικνύοντας τις αντιθέσεις, μας γνωρίζει ένα τζίτζικα εργασιομανή τελείως διαφορετικό από αυτόν που μας είχε μάθει η ιστορία του Αισώπου. Το παραμύθι είναι ολόκληρο πλεγμένο με διασκεδαστικές ρίμες που κάνουν την ιστορία ευχάριστη και το μήνυμά της, εύληπτο.
Κάπως έτσι, μάθαμε πως ο πρωταγωνιστής μας, σε αυτό το παιδικό βιβλίο, είναι ο δισέγγονος του τζίτζικα «που είχε την κιθάρα, που τα μυρμήγκια έβλεπαν και ’λεγαν ‘σαχλαμάρα’». Ο απόγονος του ωστόσο, είναι workaholic όπως μας διευκρινίζει ο συγγραφέας. Ο σύγχρονος τζίτζικας, αποφεύγει και βρίσκει βαρετό οτιδήποτε δεν του προσφέρει χρήματα. Όταν ο φίλος του, το σκαθάρι, του προτρέπει να πάνε σε μία συναυλία, εκείνος τον ακολουθεί με μεγάλη δυσαρέσκεια αφού θεωρεί πως πρόκειται για «χάσιμο χρόνου, κι ο χρόνος είναι χρήμα!»
Μια έκπληξη που τον περιμένει εκεί όμως, θα του αλλάξει τη φιλοσοφία. Ο τραγουδιστής της ροκ συναυλίας είναι ένας μέρμηγκας! Ο τζίτζικας ξαφνιάζεται αφού είναι πεπεισμένος πως οι μέρμηγκες είναι μόνον εργάτες και δεν αφιερώνουν χρόνο στη μουσική. Όταν όμως τον συναντά από κοντά, έρχεται αντιμέτωπος με μια διαφορετική νοοτροπία από αυτήν που πίστευε, η οποία τον ωθεί προς μία πιο ισορροπημένη οπτική και του αλλάζει τη ζωή!
Παρακάτω ο συγγραφέας Απόστολος Παπαγεωργίου λύνει μερικές απορίες μου σχετικά με το παιδικό βιβλίο…
Ποιος ήταν ο λόγος που ο μύθος του Αισώπου σας ενέπνευσε για τη συγγραφή της ιστορίας σας;
Απ : Οι μύθοι του Αισώπου αποτελούν για αιώνες τώρα τα πρώτα διδάγματα στα παιδιά μας. Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει, και οφείλουμε να βλέπουμε τα πράγματα μέσα από διαφορετικό πρίσμα. Ένα πρίσμα στραμμένο στην σύγχρονη εποχή. Είναι αυτό το “ναι μεν, αλλά” που πάντα με καθοδηγούσε και με έκανε να σκεφτώ, τι είναι τελικά σωστό και τι λάθος.
Γιατί επιλέξατε την αναστροφή των ρόλων του μέρμηγκα και του τζίτζικα;
Απ: Ήθελα να περάσω το μήνυμα ότι όλοι, μπορεί να είναι τα πάντα. Καλοί, κακοί, εργασιομανείς, αναβλητικοί, ξεχασιάρηδες, ετοιμόλογοι, υπερκινητικοί. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι, αλλά τι κάνεις στη ζωή σου. Πως διαχειρίζεσαι τα ταλέντα και τις αδυναμίες σου. Επίσης, ήθελα να θυμίσω στους μικρούς μας αναγνώστες, ότι, τις περισσότερες φορές, ο,τι κι αν έχει συμβεί μπορεί να αλλάξει. Προς το καλύτερο αλλά και προς το χειρότερο.
Ποιά θεωρείτε ότι είναι η αντιστοίχιση της ιστορίας σας με τη σύγχρονη εποχή;
Απ: Οι άνθρωποι δουλεύουν πολύ. Πολύ όμως. Χάσαμε το νόημα. Δεν παίζουμε με τα παιδιά μας. Δεν ταξιδεύουμε. Δεν περνάμε χρόνο με τους αγαπημένους μας. Η ζωή μας έχει γίνει ένα συνεχές scroll down και πίσω πάλι στην καθημερινότητα. Το παραμύθι απευθύνεται σε παιδιά, όμως είμαι σίγουρος ότι προβληματίζει και τους γονείς.
Ποια είναι η κινητήριος δύναμη ώστε να αλλάξουμε τις επιλογές της ζωής μας εάν αυτές δε μας ικανοποιούν;
Απ: Ξεκάθαρα η αποτυχία. Οι απογοητεύσεις. Οι ήττες. Οι δυσκολίες. Τα αδιέξοδα. Οι μηχανικοί λένε: αν δουλεύει, μη το πειράζεις. Οι Άγγλοι λένε: No news, good news. Και μια πολύ αγαπημένη μου φίλη και εκπαιδευτικός του γιου μου λέει, οι σκληρές ήττες είναι πολύ πιο χρήσιμες από τις εύκολες νίκες. Το επιβεβαιώνω. Δεν χάνουμε, μαθαίνουμε, και όταν μαθαίνουμε… τότε πράττουμε.
Ποιό θα θέλατε να είναι το κεντρικό συμπέρασμα κάθε παιδιού που θα γνωρίσει την ιστορία σας;
Απ: Το κεντρικό συμπέρασμα που θα ήθελα να έχει κάθε παιδί είναι ότι ο Τζίτζικας, επειδή έτσι έχουμε μάθει, δεν σημαίνει ότι πάντα θα είναι ένας τεμπέλης και χαλαρός ήρωας που αράζει παίζοντας κιθάρα και αδιαφορώντας για το μέλλον του. Μπορεί και να είναι και το αντίθετο. Ένας αγχωμένος τύπος που εργάζεται συνέχεια σαν να μην υπάρχει αύριο. Το πιο σημαντικό μήνυμα που θέλω να περάσω όμως είναι ότι στην ζωή σε όλα τα πράγματα χρειάζεται ισορροπία. Τα πάντα με μέτρο.
Το ιδανικό παιδικό βιβλίο για να κατανοήσει το παιδί τη σημασία της ισορροπίας
Ήρθε η στιγμή να σας αποχαιρετήσω αγαπητοί μου βιβλιοφάγοι με μία μουσική επιλογή που νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα στην αρχική σκέψη του μπερδεμένου ήρωά μας: «καλύτερα ν’ ασχοληθώ μ’ ένα μποστάνι όχι μονάχα, σκέφτηκε, θα έχω την τροφή μου, μπορεί να βγάλω και λεφτά απ’ τη συγκομιδή μου.»
Και μη ξεχνάτε «τι παθαίνει ο άνθρωπος με του παρά τη φόλα!»