Μαρία Μουστοπούλου
Διάδοχοι, Η Πληγή του Δράκου– μυθιστόρημα

| Οικογένεια Συγγραφέων του Ομίλου Δραστηριοτήτων Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή

Πόσο σημαντική είναι η συγγραφή για εσένα;

Μερικές από τις πιο ισχυρές αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας είναι σκηνές που γεννήθηκαν μέσα μου. Δεκάδες φανταστικοί κόσμοι, στους οποίους εγώ κρατούσα το κλειδί και γίνονταν χώροι διαφυγής και έκφρασης. Θεωρώ πως η συγγραφή ήρθε στην ζωή μου ως μια επιτακτική ανάγκη του οργανισμού μου να απαλλαχθεί από το βάρος όλων αυτών των ιστοριών, των προσώπων και των συναισθημάτων, που μεγάλωναν και εξελίσσονταν παράλληλα με εμένα. Πλέον, η συγγραφή αποτελεί αναγκαίο κομμάτι της ζωής μου. Είναι στιγμές που κυριολεκτικά με τρώνε τα δάχτυλα μου για να γράψω και αισθάνομαι τους ήρωες μου έτοιμους να διαλύσουν το μυαλό μου, εάν δεν αποτυπώσω την ιστορία τους στο χαρτί.

“Επέλεξα τις εκδόσεις Πηγή, γιατί μου άρεσε η φιλοσοφία τους. Ήταν μεγάλη χαρά και ικανοποίηση να βλέπω πως όσα λέγονταν στο site τους δεν ήταν απλά λόγια.  “

Πώς αισθάνθηκες όταν το βιβλίο σου εκδόθηκε και το έπιασες για πρώτη φορά στα χέρια σου;

Ομολογώ πως όταν αντίκρισα για πρώτη φορά το βιβλίο μου τυπωμένο δεν αισθάνθηκα τίποτα. Απλά το κοιτούσα και περίμενα να έρθει κάποιο συναίσθημα. Αλλά τίποτα. Δεν είχε σημασία που έφερε το όνομά μου κάτω από τον τίτλο. Ο εγκέφαλός μου δεν αποδεχόταν πως ήταν δικό μου. Ώσπου, ο εκπρόσωπος του εκδοτικού με προέτρεψε να το πιάσω στα χέρια μου. Το ψηλάφισα, εξέτασα το εξώφυλλο ψάχνοντας για εκείνη την δυνατή συγκίνηση που μου είχαν περιγράψει. Τίποτα. Τότε τα μάτια μου έπεσαν στο οπισθόφυλλο και άρχισαν να διατρέχουν τις γνώριμες λέξεις. Κάπου εκεί πρέπει να βγήκα από την κατάσταση σοκ και ταυτόχρονα έχασα την επαφή με την πραγματικότητα. Όταν αντιλήφθηκα ξανά την ανθρώπινη παρουσία, που αναρωτιόταν για την υγεία μου, τα μάτια μου ήταν τόσο θολά από την συγκίνηση, ώστε δεν έβλεπα πια τις λέξεις.

Γιατί πιστεύεις ότι έκανες τη σωστή επιλογή με τις Εκδόσεις Πηγή;

Επέλεξα τις εκδόσεις Πηγή, γιατί μου άρεσε η φιλοσοφία τους. Ήταν μεγάλη χαρά και ικανοποίηση να βλέπω πως όσα λέγονταν στο site τους δεν ήταν απλά λόγια. Για εμένα είναι κάτι παραπάνω από μια εκδοτική στέγη. Είναι συνεργάτες και κυρίως φίλοι. Υπήρξαν στιγμές κατά την διαδικασία της έκδοσης, που πραγματικά ένιωσα ότι διαβάζουν το μυαλό μου. Για την ακρίβεια ήξεραν τι ήθελα πριν το συνειδητοποιήσω. Εγώ μπορεί να δημιούργησα την ιστορία, αλλά εκείνοι την έφεραν στη ζωή.

Οι πρώτες σου εντυπώσεις από το “ταξίδι” του βιβλίου σου, που μόλις άρχισε;

Ακόμη δεν το έχω συνειδητοποιήσει πλήρως, πως το βιβλίο μου είναι εκεί έξω. Ίσως να μην θέλω να το συνειδητοποιήσω, γιατί τότε θα βγω στους δρόμους και θα τραγουδάω αγκαλιάζοντας περαστικούς ή κάτι τέτοιο. Ένα βιβλίο εκδίδεται από την ανάγκη του συγγραφέα να μοιραστεί ένα κομμάτι του με τον κόσμο. Το μόνο που ήθελα ήταν να προσφέρω στους αναγνώστες ένα μέσο για να ταξιδέψουν και να ονειρευτούν. Κάθε φορά που λαμβάνω ένα σχόλιο με τα συναισθήματα, τα οποία βίωσε κάποιος διαβάζοντας αισθάνομαι πως εκπλήρωσα τον σκοπό μου